Baarmoederhalskanker: herstellen van een scheidingsconflict

Interview door Bernard Deloupy

We weten allemaal dat alle ziektes multifactorieel zijn. Laten we dus samen de verschillende factoren bekijken die meetellen in het ontstaan van baarmoederhalskanker. Om de ware betekenis te ontcijferen, stel ik voor dat we deze nieuwe aanpak volgen via 9 niveaus van de facilitatiepiramide van de genezing waar ik erg gesteld op ben.

« In Europa sterft elke 18 minuten een vrouw aan baarmoederhalskanker » aldus de reclamecampagne van een bekend farmaceutisch laboratorium. Men stelde dit voor als een groot probleem voor de volksgezondheid wat met geen enkele epidemiologische realiteit overeenstemde, tenzij we de landen van Oost-Europa bij Europa zouden tellen. De geschiedenis van de terugbetaling van vaccinaties tegen baarmoederhalskanker is simpelweg het gevolg van een uitgebreide marketingcampagne, die dezelfde misleidende strategie van de tabaksindustrie volgde. We hebben een grondstof, de groep vrouwen in de vruchtbare leeftijd, omgevormd tot vaccinconsumenten, door in te spelen op hun emoties.

Voor marketingcampagnes met deze ware hersenspoeling begonnen, bleek de vaccinatie vanuit medisch en wetenschappelijk oogpunt helemaal niet nodig voor gynaecologen. In westerse landen waar vrouwen goed opgevolgd werden door hun gynaecoloog, zorgde de vaccinatie immers niet voor een aanvullend voordeel. In Engeland en in de Verenigde Staten, zorgde de controle voor vrouwen, door middel van een uitstrijkje om de drie jaar van de baarmoederhals, in deze landen voor een zeer laag kankerpercentage. Maar door slimme politieke lobbying en manipulatie van de vrouwelijke media werd een schuldgevoel opgewekt bij moeders, die door de maatschappij werden beschouwd als criminelen en zelfs door hun eigen dochters indien zij zich niet lieten inenten. Men liet mensen geloven dat het ging over het eigen belang van de patiënten, terwijl het vooral ging over de laboratoria en hun aandeelhouders.

Niveau 1 : De omgeving

Het HPV (Humaan Papillomavirus) is een DNA-virus van de familie papillomaviridae waarbij we momenteel tussen de 50 en de 100 verschillende types onderscheiden. Dit virus infecteert de epitheelcellen van de huid en de slijmvliezen, genitaal en anaal bijvoorbeeld. Het brengt huid-slijmafscheidende verspreidingen teweeg, die meestal maar niet steeds, goedaardig zijn.

Bijna één op de drie mensen zou tijdens hun seksuele leven daadwerkelijk besmet zijn door een HPV. Het risico op kwaadaardige transformaties van laesies is hoger bij immuno-incompetenten, zoals onder andere bij hiv-seropositieven. Het HPV veroorzaakt wat men noemt condylomata, anogenitale wratten, vijgwratten en venerische vegetatie. Men heeft ontdekt dat er vier verschillende types HPV zijn die baarmoederhalskanker bevorderen zoals de types C16 en C18.

De lichaamslokalisatie vindt diep in de vagina plaats, daar waar de baarmoederhals begint. De risicofactoren zijn homoseksualiteit en het hebben van meerdere partners.
Het oncogene HPV-percentage bij de normale biopsieën stijgt tot een maximum op 25 jaar en daalt tot een laagtepunt vanaf 35 jaar wanneer het voorkomen van baarmoederhalskanker het hoogst is.
De HPV’s van het oncogene type, die dus kankers opwekken, komen vaker voor dan andere types in infecties. Maar het merendeel van deze infecties verdwijnen binnen het jaar vanzelf. Bij sommige mensen blijft de oncogene HPV-besmetting en kan de infectie doorbreken tot de ontwikkeling van baarmoeder- of baarmoederhalskanker.
Men moet dus goed nadenken over de andere factoren die invloed hebben op het aanhouden van het HPV en tevens het risico op baarmoederhalskanker vergroten.
We kunnen een gelijktijdige infectie vaststellen met verschillende types HPV en in dat geval kan dat het voortbestaan doen toenemen.
Tegenwoordig zien we een verhoogd risico van kankers van het HPV type 16 en vooral type 18 (in 71% van de gevallen), maar eveneens types 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59, 68, 73 en 82. Kankers met een lager risico zijn de types 6,11 ,40 ,42, 43, 44, 54, 61, 70, 72, 81 en CP 6108.

Het merendeel van de HPV-besmettingen worden net na de aanvang van de seksuele activiteit. In de meeste onderzoeken constateert men dat het HPV minder voorkomt bij het ouder worden. De aandoeningen komen het vaakst voor bij vrouwen onder de 25 jaar, maar stijgen opnieuw bij vrouwen tussen de 30 en de 44 jaar in West-Europa en na 55 jaar in opkomende of ontwikkelingslanden. Het zou interessant zijn om na te denken over wat deze heropleving veroorzaakt nét op het moment dat hun eigen dochters het meeste risico lopen. Dus deze reclamecampagne richtte zich op de moeders wiens dochters jonger waren dan 25 jaar. En de frequentie van HPV C16 is het type dat we het vaakst terugvinden in baarmoederhalskanker en dat het meest gestegen is in de loop van de laatste decennia. Meerdere doorslaggevende factoren die het risico op een infectie verhogen werden geïdentificeerd, zoals het aantal sekspartners, tabak en het gebruik van orale contraceptie, maar er zijn nog steeds incoherenties tussen de conclusies van verscheidene studies hieromtrent.

De reclamecampagne van de farmaceutische industrie die verklaart dat « in Europa elke 18 minuten een vrouw sterft aan baarmoederkanker » is misleidend. Deze cijfers stemmen helemaal niet overeen met die van West-Europa waar de screening van de risico’s van gynaecologische kanker bij vrouwen optimaal is en waarvoor de vaccinatie geen enkel bijkomend voordeel verschaft. Aan de andere kant is dit cijfer verkregen dankzij het ontzettend belangrijk percentage dysplasieën van de baarmoederhals, die nog geen synoniemen zijn voor kankers, en die onderzocht werden in Oost-Europese landen waar men een explosie van sekstoerisme waarnam na de val van het IJzeren Gordijn. In deze landen bevonden moeders die in de steek werden gelaten door hun echtgenoot zich vaak in een moeilijke situatie, zonder financiële legale hulp en die moesten vechten om de eindjes aan elkaar te knopen.

« Indien de meeste vrouwen die seksueel actief zijn besmet zouden kunnen worden door het HPV, zal slechts een minderheid onder hen na een aantal jaar baarmoederhalskanker ontwikkelen, aangezien de medebepalende factoren belangrijk zijn voor de ontwikkeling van het ontstaan van de tumor, met name de virale belasting, de immuunstatus, het langdurig gebruik van hormonale contraceptie of genetische aanleg. De asymptomatische infectie van dit virus besmet ongeveer 10% van de algemene bevolking en 25% van jonge vrouwen. Bijgevolg is de aanwezigheid van het HPV eerder een kenmerk van een actief seksuel leven dan een stigma van een zweer van de baarmoederhals. De incubatietijd bedraagt 6 maanden voor condylomateuze letsels, maar men stelde een lange periode vast tussen de virale infectie en het begin van een gezwel dat zich kan uitzaaien » (Bron : « The epidemiology of human papillomavirus infections » ( Janet G. Baseman, Laura A. Koutsky – UW HPV Research Group – Journal of Clinical Virology 32S (2005) S16-S24)

Niveau 2 : Intern gedrag

Tot 80% van de seksueel actieve vrouwen zullen besmet worden door een HPV op een gegeven moment in hun leven. Het merendeel onder hen zullen het virus elimineren zonder enige klinische manifestatie. Bij een klein percentage van de besmette vrouwen zal het HPV daadwerkelijk een invasieve kanker veroorzaken.

Waarom zal bij sommige vrouwen het virus zich verder ontwikkelen en bij anderen niet ? Welk conflict zullen zij hebben om een infectie te ontwikkelen, en zelfs meer dan één? En eventueel tijdens een tweede keer baarmoederhalskanker ?
Het doel van geslachtsgemeenschap is dat de huid rond de eikel in aanraking komt met de ineengeschoven huid of het vaginale slijmvlies rondom de baarmoederhals. In termen van gedrag spreken we van een pathologie in verband met seksueel contact. Hoe meer seksuele betrekkingen, hoe meer kans er bestaat, niet enkel en alleen wanneer we contact hebben met het virus, maar met een partner waarbij het lichamelijk contact slecht kan aflopen en vooral slecht beleefd worden. Dus deze liefdevolle communicatie zal iets overbrengen naar een fysiek niveau, een micro-ulceratie van de baarmoederhals om zo de zuigende werking te versterken van de hals op de eikel, dankzij piepkleine napjes vergelijkbaar met die van insecten om zich vast te klampen aan ramen of plafonds. De biologische functie van de huid van de baarmoederhals is om zoveel mogelijk te plakken op de huid van de penis van de man die de vrouw in zich wil houden, in haar bed en in haar leven. Want voor veel vrouwen, zoals bij leeuwinnen, staat hun mannetje verliezen gelijk aan uitsluiting en vaak kwetsbaarheid, net zoals in veel eenoudergezinnen het geval is.

Vanuit medisch oogpunt is de screening van baarmoederhalskanker van levensbelang, maar hij detecteert niet alle voorstadia van kankerletsels, noch voorkomt hij alle soorten baarmoederhalskanker. De vroegtijdig herkenning heeft gynaecologen in staat gesteld om het sterftecijfer terug te dringen in verband met deze kanker. De test maakt het mogelijk om met succes afwijkende pre-kankercellen te identificeren. De incidentie van baarmoederhalskanker voor 100.000 vrouwen is ongeveer 20 à 30 in Westerse landen waar de opvolging en de opsporing goed worden uitgevoerd, voor vrijwel alle leeftijden. In landen daarentegen waar de opvolging en de screening niet goed worden georganiseerd, zoals Brazilië bijvoorbeeld, stijgt de incidentie voor 100.000 vrouwen met de leeftijd, om uit te komen bij bijna 120 op 70 jaar, ofwel 6 keer meer. Alhoewel elke kanker te betreuren is zij deze cijfers op zich niet alarmerend.
De aanwezigheid van HPV’s laat dus niet toe te concluderen dat de aanwezigheid van het oncogene HPV de oorzaak is van kanker en mortaliteit. Men stelt vast dat de overgang van een LSIL naar een HSIL vaker voorkomt in geval van een persisterende infectie. In één à twee derde van de gevallen ontwikkelt de HSIL infectie zich tot een invasieve baarmoederhalskanker wanneer er geen behandeling is of wanneer er geen sprake is van een bewustwording en een radicale verandering, van de manier van leven en in het bijzonder van het seksleven. Baarmoederhalskanker, carcinoom in situ genoemd, kan vervolgens invasief worden.

Niveau 3: (on)vermogen

Wanneer een vrouw er niet in slaagt om zo een man te houden, en indien dit fenomeen zich herhaalt, zal zij meerdere partners hebben. En men gelooft dat dit de kansen vergroot om besmet te worden door het virus. Maar in feite is het zo dat het vermogen van de dysplasie van de baarmoederhals eigenlijk plakken, zuigen, en het geslacht van de man voor zich houden is. Baarmoederhalskanker is een herstellingsfase van de ulceraties, een beetje zoals een herstellingsproces van een wond, het korstje, of van een breuk, de callus, die vaak spontaan verdwijnt, behalve wanneer de vrouw haar conflict blijft herhalen.
Wat het geval is wanneer het « niet meer plakt » in het nest met haar man en zij rondfladdert met andere mannen of dat zij rondfladdert met andere vrouwen. Hij wordt dan een vlinderman of een man-vlinder. Het merendeel van de vrouwen geneest spontaan van een HPV-besmetting in een paar maanden. Dus inclusief de 75% onder hen die het doen met oncogene HPV’s.

Niveau 4: De confligerende beleving, de ontrouw

Het is dus niet het feit of dat iemand meerdere partners heeft dat de oorzaak is van oncogeniciteit. Maar wel over de herhaling van het conflict wanneer het niet meer lukt met de partner op seksueel of emotioneel niveau of om een totaal andere reden en dat een gevoel van onzekerheid bovenkomt in de relatie. We gaan dus een veel grotere proportie hebben van gevallen bij vrouwen die zich moeten prostitueren of die talrijke partners hebben. Indien een vrouw elke dag hetzelfde blijft doen op emotioneel of seksueel vlak met haar partners, dan gaat het niet meer « plakken » en zal zij geen vaste relatie meer kunnen hebben.
Bij haar zal de infectie aanhouden aangezien het conflict voortdurend gereactiveerd wordt. Met een hardnekkige infectie en een oncogene HPV kunnen we op een gegeven moment baarmoederhalskanker zien verschijnen. En in het algemeen vooral op het moment waar zij juist een relatie zullen hebben die « plakt » !

Een aantal andere factoren verklaren deze beleving :

Een seksuele frustratie in verband met een territoriumgeschil met verlatenheid.
Een impotente waardevermindering met het gevoel geen relatie meer te kunnen volhouden tot de zwangerschap of een volledige zwangerschap te beleven, bijvoorbeeld in geval van de vroegtijdige opening van de baarmoederhals. De baarmoederhals helpt immers mee het sperma opvangen, maar eveneens het kind te bewaren in de baarmoeder tijdens de hele zwangerschap.
Een sterke afhankelijkheid van de partner die veel te onverschillig is of te voorkomend.
Een emotionele frustratie vanwege verlatings- of scheidingsangst.
Het conflict van de seksuele frustratie van de vaste minnares, die er niet in slaagt om de man enkel en alleen voor zichzelf te houden, en zich dus aan hem te « plakken ».
Een conflict omtrent het niet kunnen verwelkomen, ontvangen van het geslacht en het sperma van de man, voortkomend uit de angst om niet te kunnen worden bezeten en exclusief bij hem te horen.
Een conflict omtrent het onevenwicht tussen de vrouwelijkheid en het erotisch genot geassocieerd met de prostituee en het moederschap geassocieerd met het heilige. De baarmoederhals scheidt immers de vagina van de baarmoeder. Maar de baarmoederhals verbindt beiden evenzeer. En net daarom is het zo dat wanneer het klein meisje mogelijkerwijs moeder wordt en wanneer de moeder er niet meer is, bevinden we ons steeds in een overgang tussen twee periodes, de pubertijd en de menopauze. De baarmoederhals is in feite een overgang.

Niveau 5: Overtuigingen en waarden

De reclamecampagne van laboratoria verkondigt dat : « Geen enkele vrouw is beschermd ». Zelfs indien het voorbehoedsmiddel ons beschermt tegen wratten, condylomata voor mannen en vrouwen, lijkt de condoom ons niet te beschermen tegen een HPV-infectie.
In feite verhindert de condoom het contact tussen de huid rond de eikel en het slijmvlies van de baarmoederhals. Welnu, de functie van dit contact is voortplanting, de ware eenwording van een man en een vrouw die een koppel vormen en vervolgens een gezin met kinderen stichten.
Dus de reden waarom we dit zien verschijnen bij jonge vrouwen is dat zij dromen hun prins op het witte paard te ontmoeten, om met hem te trouwen, om het contact tussen zijn penis en hun baarmoederhals te bewaren, te ovuleren dankzij dit seksueel bevruchtend contact en veel kinderen te hebben.
Deze stress duikt op bij jonge meisjes die bang zijn om geen verwekkers te vinden. Maar evenzeer bij vrouwen die tijdens hun pre-menopauze denken dat wanneer zij hun regels niet meer hebben dat zij worden beroofd van hun vrouwelijkheid. Terwijl zij alleen niet meer beschikken over de biologische eigenschap om zich te kunnen voortplanten en moeders te zijn. De eerste capaciteit van de baarmoederhals is het sperma ontvangen en dat het « plakt ».
Het is vaak tijdens de midlifecrisis dat de echtgenoot gaat beginnen vlinderen. Nét op het moment wanneer de kinderen hun eigen leven beginnen leiden en zij een hoge vlucht nemen van het nest. Waar de regels van de vrouw ophouden. En zij denken dat ze minder geneigd zijn om te vrijen met hun echtgenoot, wat dus vaak op dat moment gebeurt. Ze gaan dus bang worden om hun man te verliezen. Dit verklaart waarom het risico om een papilloma te ontwikkelen stijgt op die leeftijd. Ofwel, doordat ze zich niet meer vrouw voelen, gaan ze zelf beginnen vlinderen in hun midlifecrisis. Omdat ze twijfelen aan hun vermogen als vrouw om het stimulerend seksueel contact te kunnen bewaren in het echtelijk nest.

Het papillomavirus is het virus van de wratten. Dit dient om de adhesie te versterken, zoals de nop van een voetbalschoen. Bij het papillomavirus moet men ook de adhesie versterken, ofwel door een zuigeffect, ofwel door een nopeffect. Baarmoederhalskanker is een soort gigantische nop die wanhopig tracht de man te bewaren. In de taal van de vogels, wordt het Franse woord « verrue » (wrat) gelezen als « vers la rue » (naar de straat). Dit is in feite het conflict van de vrouwen die bang zijn om de deur te openen naar de straat. Maar de straat is ook een plant, ruta graveolens, een grote vruchtafdrijvende plant die ook wordt gebruikt in de homeopathie voor diegenen die geloven dat dat ze er nog niet in zijn geslaagd om « in de lucht te vliegen » met de man van hun leven en die hun kinderen hebben geaborteerd want dat « plakt » niet. Dit is een liefdesrelatie van de vrouw en de moeder die niet kon losgeraken. Maar de menopauze is het einde van het moederschap, niet van de vrouwelijkheid. Het is daarentegen het bevoorrechte moment waarbij het seksleven van de vrouw met haar man een bloei kent. Zonder een voorbehoedmiddel te moeten gebruiken, eventueel een kind te aborteren ofwel weg te zinken in het tabaksgebruik om te compenseren voor de stress voor de zwangerschap.

Andere overtuigingen en waarden die baarmoederhalskanker verklaren zijn de volgende :

Via de buik (voeding en seks) houdt men zijn echtgenoot trouw aan het huis.
Van hun 30 tot onze 40 jaar voelen alleenstaande vrouwen, met of zonder kinderen, zich in de steek gelaten of ongelukkig in een relatie, zich waardeloos en beleven een DEVALORISATIE omdat ze gescheiden zijn van hun man.

//====================

Klinisch Geval N°1

Marie : Scheidingsconflict en devalorisatie

Marie is de geheime minnares van een man met wie ze heel graag de liefde bedrijft. Na de dood van haar minnaar, die ze pas weken later te horen krijgt, krijgt ze een gigantische hemorragische baarmoederhalskanker. Op het moment dat ze de dokter raadpleegt, is de grootte van de kanker 9 cm in doorsnee en vult hij gans haar vagina.
Marie weigert alle ingrepen. In de anamnese onthult ze me dat ze lijdt aan een obsessief-compulsieve stoornis : ze kan zich er niet van weerhouden om alle dozen op te ruimen die ze vindt, ze stapelt ze op een hoop tot aan het plafond, tot op het moment dat ze zichzelf met moeite kon verplaatsen in haar appartement. Als we kijken naar het kabbalistisch niveau zie ik dat het anagram van de doos (in het Frans ‘boîte’) « o bite ! » (o penis !) is. Ze wordt helemaal rood. Dan vertelt ze me dat ze sinds de dood van haar minnaar geobsedeerd is door penissen en ze in het openbaar vervoer stiekem zit te staren naar de gulpen van mannen en hoopt ze dat er eentje open kan ontdekken. De symbolische functie van deze dozen, de vagina, is om te spreken over de penissen waar ze van droomt om deze symbolisch opeen te stapelen. En zo slagen we er in om te decoderen dat ze haar kanker heeft ontwikkeld omdat ze de extatische penis van haar minnaar heeft verloren. Ze heeft dus een enorm scheidingsconflict ontketend van het contact met deze penis tijdens de weken toen ze niet begreep waarom hij haar niet meer belde en ze zich afvroeg of hij haar had verlaten, terwijl ze ten onder ging aan een diepe devalorisatie van zichzelf. Dit inzicht heeft haar geholpen om allopathische behandelingen te aanvaarden. Ze heeft zich laten opereren en ze heeft chemotherapie ondergaan. Tot grote verbazing van de oncoloog die, gezien haar toestand, die deze zorgen eerder als palliatief beschouwde, heeft de chemotherapie sterk aangeslagen.
Marie heeft dus een behandeling met radiotherapie gekregen, waarna men vaststelde dat ze in remissie was. Ze nam 6 jaar geleden de draad van haar leven weer op en is sindsdien niet meer hervallen, zelfs geen uitzaaiing. Toen ze het verband legde tussen wat ze had ervaren en had gedacht over zichzelf, na het overlijden van haar minnaar, kon ze de situatie op een andere manier waarnemen. Zo kon ze uit haar wanhoop en machteloosheid ontsnappen. De wil om te leven klopte opnieuw in haar hart.

Bovendien, om terug te komen op de prostituees, zij verzamelen eigenlijk klanten in de hoop ooit een beter leven te kunnen kopen. En zo een nest te kunnen maken met de man die ze liefhebben, met wie ze kinderen zouden kunnen hebben. Omdat ze hier meestal niet in slagen, ontwikkelen ze baarmoederhalskanker. Het is deels om die reden dat we een ware epidemie vaststellen in Oost-Europese landen.

//====================

Niveau 6 : De identiteit

Er bestaan hiervan verschillende soorten : cervicale dysplasie, baarmoederhalskanker of het papiloma van de baarmoederhals.

Niveau 7: Het project

Het doel van het uitbreken van baarmoederhalskanker is dat het op seksueel en emotioneel niveau « plakt » met de man om het voortbestaan van de soort te waarborgen, wat gebeurt via de constructie van een trouw en gelukkig koppel dat het leven schenkt aan kinderen.

Niveau 8 : Het (gezond) verstand

De betekenis van deze pathologie is om vrouwen bewust te maken, in hun genealogie, hun perinatale periode en hun persoonlijke ervaringen, van alle factoren die hen in het verleden hebben doen geloven dat het niet kon plakken tussen de mannen en vrouwen in hun leven.
Het gezond verstand dicteert om een welwillend oor te hebben voor wat er seksueel en emotioneel leeft binnen het koppel. En over te gaan tot regelmatige controles om de 3 jaar om de gezondheid in het oog te houden, de spontane involutie die het meeste voorkomt of de ontwikkeling in de richting van kanker die dan een medische zorg ingrijpen vereist. Dit sluit natuurlijk op geen enkele manier de voortzetting van veranderingen van overtuigingen, van belevingen en pathogeen gedrag uit.

Niveau 9: De wijsheid doorgeven

Een Chinees gezegde luidt: « Bind twee vogels vast aan elkaar. Hoewel ze vier vleugels hebben, zullen ze niet meer vliegen ». De wijsheid die baarmoederhalskanker ons overdraagt is dat liefde de verbinding is tussen twee vrijheden, met weloverwogen wederzijdse instemming.